"Τον Ιούνιο του 2007, η σύζυγός του γιού μας Μιχαήλ, έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, ένα χαριτωμένο αγοράκι. Το μωρό μεγάλωνε φυσιολογικά, χωρίς κανένα εμφανές πρόβλημα.
Όταν όμως έκλεισε τους εξήμισυ πρώτους μήνες της ζωής του, μια μέρα του Δεκεμβρίου παρουσίασε σοβαρά προβλήματα υγείας: Το χρώμα του βρέφους ξαφνικά έγινε κατάλευκο.Οι γονείς ανήσυχοι το πήγαν στο Νοσοκομείο, όπου έγιναν αιματολογικές εξετάσεις και δεν έδειξαν τίποτα. Τις επόμενες ημέρες η εξέλιξη ήταν τραγική. Το μωρό έπαθε στα άκρα του ακαμψία, ενώ το κεφαλάκι του έγειρε προς τα πίσω. Η ιατρική ορολογία ονομάζει την στάση αυτή "οπισθότονον". Παράλληλα ο αιματοκρίτης του έπεσε από τις 34 στις 23 μονάδες. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να διαπιστώσουν καμία αιτία του γεγονότος αυτού αφού δεν φαινόταν ούτε εξωτερική, ούτε εσωτερική αιμορραγία.
Οι γονείς και όλη η οικογένειά μας ήταν σε απελπισία. Εγώ εκείνες τις δύσκολες ώρες με πολύ πίστη εμπρός στην εικόνα του Αρχαγγέλου, επικαλέστηκα την Χάρη Του και τον παρακαλούσα να σώσει το εγγονάκι μου. Εάν με την δύναμη του Πανορμίτη το παιδί σωζόταν, θα το βαπτίζαμε στην Μονή Του, δίδοντας το όνομά Του στο παιδί, για να ευχαριστήσουμε έτσι έμπρακτα τον σωτήρα του Αρχάγγελο. Περίπου μισή ώρα αργότερα, δέχτηκα τηλεφώνημα από τον γιό μου που βρισκόταν κοντά στο παιδί, ότι η κατάσταση είχε παρουσιάσει εμφανή βελτίωση. Το κεφαλάκι καθώς και τα ποδαράκια του βρέφους άρχισαν να χαλαρώνουν και να κινούνται φυσιολογικά. Καταλαβαίνετε τα συναισθήματά μου: μ' έπιασε συγκίνηση, γέλιο, κλάμα και ευχαριστούσα γονυπετώς τον Αρχάγγελο Μιχαήλ για την ευεργεσία Του.
Την άλλη μέρα όμως, το παιδί έπρεπε να διακομισθεί στην Αθήνα στο Νοσοκομείο των Παίδων γιατί ο κίνδυνος δεν είχε περάσει. Οπότε πρίν ξεκινήσει για την Αθήνα, αποφασίσαμε και κάναμε Αεροβάπτισμα στο οποίο δώσαμε το όνομα του Πανορμίτη, γιατί οι γιατροί δεν εγγυόντουσαν αν θα φτάσει στην Αθήνα.
Τελικά έγινε αεροδιακομιδή με στρατιωτικό ελικόπτερο και το παιδί εισήχθη στο "Αγία Σοφία". Οι εξετάσεις άρχισαν αμέσως και κράτησαν ένα ολόκληρο μήνα, μέχρι που έδειξαν ακριβώς τί συνέβαινε. Πί σω από την καρδιά του βρέφους, υπήρχε ένας όγκος, συγκεκριμένα ένα αιμαγγείωμα, με το οποίο και γεννήθηκε. Το μέγεθός του κάθε μήνα αυξανόταν κατά ένα εκατοστό, σε σημείο που την δεδομένη στιγμή, είχε φθάσει στα εξήμισυ.
Το αιμαγγείωμα πίεζε τόσο την καρδιά όσο και τους πνεύμονες, δημιουργώντας στο παιδί τεράστιο πρόβλημα, που μεγάλωνε μέρα με την ημέρα. Επιπλέον μέσα από την μάζα αυτή, περνούσε η κεντρική αρτηρία της καρδιάς και ο οισοφάγος. Η πτώση του αιματοκρίτη του στη Ρόδο, οφειλόταν στο ότι η αρτηρία αιμορραγούσε ακατάσχετα, αλλά μέσα στον όγκο. έτσι όταν το εσωτερικό του όγκου γέμισε από αίμα, δημιουργήθηκε στην αρτηρία θρόμβωση, η οποία όμως έσωσε την ζωή του μικρού αφού σταμάτησε την αιμοραγία. Αυτά φυσικά μας τα είπαν οι γιατροί. Αυτή η περίπτωση ήταν πρωτοφανής για τα καταγεγραμμένα παγκόσμια ιατρικά περιστατικά.
Καταλαβαίνετε ότι η κατάσταση .ηταν φοβερά δύσκολη και αντιμετωπιζόταν μόνο με χειρουργική επέμβαση, που οι γιατροί την χαρακτήρισαν υψηλότατου κινδύνου. Μας είπαν ότι υπήρχε μόνο 1% πιθανότητα να πετύχει, αλλά εάν αφήναμε το παιδί έτσι, το πολύ σε ένα χρόνο θα πέθαινε.
Έχοντας την ελπίδα μας -πρωτίστως οι γονείς- στον Αρχάγγελο Μιχαήλ τον Πανορμίτη, τον Προστάτη του παιδιού, αποφάσισαν να πραγματοποιηθεί η εγχείρηση. Η δέ μητέρα του, δηλαδή η νύφη μου, μέσω δικού της προσώπου που έστειλε στη Μονή, ετέλεσε Παράκληση στο Ναό μπροστά στην Εικόνα Του, υπέρ υγείας και αναρρώσεως του μικρού Πανορμίτη. Εγώ με την γυναίκα μου φροντίσαμε για την τέλεση Θ. Λειτουργίας στον Ναό του Ταξιάρχη Μιχαήλ στη Ρόδο. Την ώρα της επεμβάσεως επίσης στο σπίτι μας στη Ρόδο, κάναμε την Παράκληση του Αρχαγγέλου.
Πριν την επέμβαση, οι γιατροί μας προειδοποίησαν ότι εάν το μωρό αντέξει, το χειρουργείο αναμένεται να διαρκέσει από επτά έως έντεκα ώρες. Μετά θα παραμείνει στην εντατική γύρω στις δέκα ημέρες. Μας εζήτησαν έντεκα φιάλες αίμα και το πρωί της 11ης Ιανουαρίου 2008 ξεκίνησε η δύσκολη αυτή εγχείρηση παρουσία πολλών άλλων Πανεπιστημιακών γιατρών, που είχαν έρθει να παρακολουθήσουν την πρωτοφανή περίπτωση, Με την Χάρη του Πανορμίτη μας, η διάρκεια ήταν μόνο 4 1/2 ώρες και ο όγκος, δόξα τω Θεό αφαιρέθηκε με μεγάλη επιτυχία. Το παιδί στην συνέχεια μπήκε στην εντατική, όπου την επόμενη το αποσύνδεσαν από τον αναπνευστήρα. Την δεύτερη μέρα, αφαίρεσαν κάθε μηχανική υποστήριξη, ενώ την τρίτη, το έβγαλαν εντελώς από την εντατική!!!
Σήμερα το παιδί είναι πολύ καλά, αναρρώενι στο σπίτι και αναπτύσσεται φυσιολογικά. όπως όλα τα άλλα παιδιά της ηλικίας του. Το μόνο σημάδι του θανάσιμου κινδύνου που διέτρεξε, είναι η εμφανής τομή στη βάση του θώρακα, η οποία διαγράφεται περιμετρικά σ' όλο το κορμάκι του, μέχρι την σπονδυλική στήλη. Αυτή θα θυμίζει σ΄όλους μας το μεγάλο Θαύμα του Ταξιάρχη μας. Τώρα περιμένουμε λίγο καιρό ακόμη, για να ολοκληρώσουμε το τάξιμό μας στον Πανορμίτη μας και να το βαπτίσουμε κανονικά πλέον στην Μονή, εμπρός στην Θαυματουργή Εικόνα Του".
Σημειώνουμε ότι συν Θεω η βάπτιση ετελέσθη στην Μονή και ο μικρός Πανορμίτης πλέον με την Χάρη του Ταξιάρχου, είναι ένα φυσιολογικό και υγιέστατο παιδάκι.
ΠΗΓΗ: ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΡΜΙΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου