Ο Ταξιάρχης με βοήθησε να αποκτήσω παιδί.

Με τον άντρα μου είμαστε τρία χρόνια παντρεμένοι και από την πρώτη μέρα του Γάμου μας, προσπαθούσαμε με την χάρη του Θεού να αποκτήσουμε ένα παιδάκι. Όμως η πολυπόθητη σύλληψη δεν ερχόταν και απεναντίας αυτή την περίοδο, προέκυπταν προβλήματα υγείας σε μένα, τέτοιου είδους ώστε εμπόδιζαν να συμβεί το ποθούμενο. Το γεγονός αυτό μας στενοχωρούσε αφάνταστα, γιατί δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε την ζωή μας χωρίς παιδιά.

Τον Αύγουστο πήγαμε διακοπές στην Ζάκυνθο και μείναμε σε ένα φιλικό σπίτι, το οποίο βρισκόταν πολύ κοντά με κείνο της κ. Δώρας. Την Κυρία αυτήν την γνώριζα απ' την προηγούμενη φορά που είχαμε επισκεφθεί το Νησί, πλήν όμως δεν ήξερα το θαυμαστό τρόπο πού με την Χάρη του Πανορμίτη, απέκτησε την κόρη της.

Κάποια στιγμή που μιλούσαμε, της ανέφερα το πρόβλημα που με απασχολούσε. Εκείνη αμέσως μου αφηγήθηκε την δική της ιστορία και την θαυμαστή παρέμβαση του Ταξιάρχου Μιχαήλ του Πανορμίτου, σχετικά με τον τρόπο που απέκτησε την κόρη της Μιχαέλα. Μάλιστα πολύ ευγενικά μου έδωσε τρεις εικονίτσες Του, φυτιλάκια και λαδάκι από το καντήλι Του, τονίζοντας μου ότι πρέπει να επισκεφθούμε την Μονή, να νηστέψουμε και με μεγάλη ευλάβεια και πίστη, να πάρουμε το φυτιλάκι.

Μόλις έφυγα, πήγα στόν σύζυγό μου και του διηγήθηκα ό,τι προηγήθηκε. Εκείνος αρχικά δεν ενθουσιάστηκε τόσο. Μου είπε ότι είναι πολύ μακρυά του Μοναστήρι για να πηγαίνουμε, χρειάζονται αρκετά έξοδα κ.τ.λ. Μου αντιπρότεινε όμως να επισκεφτούμε όταν επιστρέψουμε από τις διακοπές μας, μια Μονή που ήξερε κοντά στη Θεσσαλονίκη όπου διαμένουμε. Επιστρέφοντας, φύλαξα ό,τι μου έδωσε η κ. Δώρα σε ένα συρτάρι.

Ο άντρας μου, όταν γυρίσαμε στο σπίτι μας, με πήγε στο Μοναστήρι πού μου ανέφερε και προσκυνήσαμε. Δυστυχώς οι μήνες περνούσαν, αλλά δεν υπήρχε καμία εξέλιξη στο θέμα που μας απασχολούσε. Είχαμε απογοητευθεί πολύ και σκεπτόμασταν, μετά την αλλαγή του χρόνου, να επισκεπτόμασταν κάποιο εξειδικευμένο κέντρο εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πέρασαν δύο μήνες ακόμα και είχα πιά ξεχάσει την συζήτηση που κάναμε με την κ. Δώρα.

Ένα βράδυ, ήρθε ο Ταξιάρχης στο ύπνο μου και μου είπε, ότι η στιγμή να κάνω το τάμα μου σ' Εκείνον, είχε έρθει. Ξύπνησα αμέσως, αποφασισμένη να διηγηθώ στον άντρα μου το ολοζώντανο όνειρο που είδα. Διαπίστωσα πώς ήταν πρωί και ο σύζυγός μου είχε πιά φύγει για την δουλειά του. Σκέφτηκα μόνη μου και αποφάσισα να εμπιστευθώ τον ουράνιο Επισκέπτη. Προσευχήθηκα πολύ έντονα και νήστεψα λίγες ημέρες. Μετά πήρα το φυτιλάκι του Πανορμίτη. Λίγες ημέρες αργότερα. άρχισαν τα πρώτα συμπτώματα και οι εξετάσεις έδειξαν ότι ήμουν έγκυος.

Μέ το γράμμα μου αυτό, θέλω να εκφράσω την απέραντη ευγνωμοσύνη μου στον Αρχάγγελο και παράλληλα να δώσω θάρρος και ελπίδα και σ' άλλους ανθρώπους, που βιώνουν τέτοια προβλήματα.